Δευτέρα 8 Απριλίου 2019

















Άρθρο του περιοδικού «ΤΙΜΕ» από το 1963 για την περιοχή Σκουριές 


Το άρθρο για τις Σκουριές που παραθέτουμε εδώ σε μετάφραση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΤΙΜΕ» στις 22 Μαρτίου του 1963 και υπάρχει μέχρι σήμερα στο ηλεκτρονικό αρχείο του περιοδικού (εδώ). Το άρθρο έχει μεγάλο ενδιαφέρον και θα το σχολιάσουμε σε επόμενη ανάρτηση.

Η ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Παρά τα εντυπωσιακά επιτεύγματα της σύγχρονης επιστήμης, φαίνεται ότι ο τρόπος να ανακαλύψεις κερδοφόρα κοιτάσματα μετάλλων στην περιοχή της Μεσογείου είναι συχνά να διαβάσεις ένα καλό βιβλίο. Μελετώντας τους Έλληνες κλασικούς συγγραφείς και δίνοντας βάση στις αναφορές τους, ο Ιταλός επιχειρηματίας Jean–Baptiste Serpieriτο 1864 ανακάλυψε εκ νέου τα αρχαία μεταλλεία του Λαυρίου, κοντά στην Αθήνα, από όπου οι Αθηναίοι της κλασσικής εποχής έβγαζαν τον πλούτο τους και το μολύβι που χρειάζονταν για να φτιάξουν το στόλο τους. Ο γεωλόγος Charles Godfrey Guntherανακάλυψε χαλκό στην Κύπρο διαβάζοντας Λατινικά χειρόγραφα.

Ο τελευταίος που θα βγάλει κέρδος από τους αρχαίους κλασσικούς, είναι ένας κοντός σωματώδης Έλληνας με το όνομα με το όνομα Αλέξανδρος Ξενάριος, που ξόδεψε 30 χρόνια γυρίζοντας την Ελλάδα και κάνοντας μικρές ανακαλύψεις, μέχρι που χτύπησε φλέβα χρυσού. Ένα κοίτασμα στην περιοχή της Χαλκιδικής στη βόρεια Ελλάδα, που υπολογίζεται ότι μπορεί να περιέχει 200.000 τόνους χαλκού και 60 τόνους χρυσού.

Ο Ξενάριος, ετών 57, έκανε τις περισσότερες από τις προηγούμενες ανακαλύψεις του μελετώντας τους κλασσικούς, όπως τους λόγους του Δημοσθένη και τον Αριστοτέλη, και ακούγοντας τις διηγήσεις των ντόπιων στα ταξίδια του ανά την Ελλάδα. Στη συνέχεια τον συνεπήραν οι αναφορές στη χερσόνησο της Χαλκιδικής στη Γεωγραφία του Στράβωνα. Το ενδιαφέρον του κίνησαν κυρίως οι αναφορές στα όπλα, τα κοσμήματα και τα νομίσματα που φτιάχνονταν στη Χαλκιδική – και μάντεψε ότι αυτό έδειχνε την ύπαρξη ενός σημαντικού τοπικού αποθέματος μετάλλων. Υπέθεσε ότι μεγάλο μέρος του μετάλλου θα πρέπει να βρισκόταν ακόμα στη γη, εφ’όσον οι αρχαίοι Έλληνες είχαν πρωτόγονα εργαλεία εξόρυξης και κατά συνέπεια μπορούσαν να σκάψουν μόνο ρηχά μεταλλεία. Ο Ξενάριος τελικά κατέληξε σε μια περιοχή γνωστή ως «Σκουριές» που είχε την τυπική, γυμνή από δέντρα, εμφάνιση ενός μεταλλευτικού πεδίου χαλκού. Με προσεκτική έρευνα, εντόπισε τα αρχαία μεταλλεία.

Ο Ξενάριος πήρε μια μικρή χρηματική ενίσχυση από ένα φίλο για να στήσει την εταιρεία «Μεταλλεία Χαλκιδικής» και έλαβε μια χρηματοδότηση για περαιτέρω έρευνες από την Ελληνική Κυβέρνηση. Η Ιαπωνική “Nippon Mining Co.” συνεργάστηκε με τα «Μεταλλεία Χαλκιδικής» για μια ερευνητική αποστολή ύψους $350.000 και την περασμένη εβδομάδα μια ομάδα από Ιάπωνες ειδικούς εργάζονταν πάνω στο κοίτασμα. Αν οι Ιάπωνες μείνουν ικανοποιημένοι από τα ευρήματα, υπόσχονται να βάλουν $3.000.000 για να δημιουργήσουν μια καινούρια εταιρεία μαζί με τα «Μεταλλεία Χαλκιδικής», να αγοράσουν την παραγωγή και να τη στείλουν στην Ιαπωνία.


2 comments:

Ανώνυμος είπε...

άντε ας δώσω και άλλη μια ιδέα !!!

στην περιοχή νότια του Παλαιοχωρίου υπάρχουν τα παλιά πλυντήρια Χαλκού του Ξενάριου και απέναντι βυζαντινή Ντρίστα που λειτουργούσε μέχρι την εφηβεία μου !!!

Ούτε αυτό δεν σκεφτήκατε πως να αξιοποιηθεί και να γίνει ενα Μουσείο Μεταλλευτικής Ιστορίας με αναπαράσταση της εκχύλισης που γινόταν τότε όπου τα μέσα είναι εξέλιξη των αρχεγονων σε Σκουριες?

Αυτό σε συνδυασμό με την Βυζαντινή Ντρίστα (Νεροτριβή) και την Δέση ποιο πάνω θα δίνανε ένα μοναδικό τουριστικό προορισμό στα πανέμορφο Δασικό Τοπιό της ΒΑ Χαλκιδικής πλησίον και του μοναδικής καστροπολιτείας ΝΕΠΩΣΙ

Ανώνυμος είπε...

«ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ» ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΞΕΝΑΡΙΟΥ
https://vida-omada.blogspot.com/2019/04/blog-post_10.html?m=1