Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2020

του Αντώνη Γκλίνου*

«ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ Η ΓΟΡΓΟΕΠΙΚΟΟΣ ΒΡΕΦΟΚΡΑΤΟΥΣΑ ΜΗΤΕΡ Η ΦΟΒΕΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟ ΠΥΡ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΘΑΥΜΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΥ ΦΛΕΓΕΙ ΕΠΙ ΕΤΟΥΣ 1563 ΟΤΑΝ ΕΚΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΥ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ».
Ο ευλαβής προσκυνητής που θέλει να επισκεφθεί τις Ιερές Μονές της δυτικής πλευράς του Αγίου Όρους πρέπει υποχρεωτικά να σταθμεύσει στην Ουρανούπολη.
Ο μεγαλοπρεπής βυζαντινός πύργος αυτής της πολίχνης τον προδιαθέτει νοερά και τον εισάγει, ως πρώτη εικόνα, στο τι μπορούν να ειδούν και να απολαύσουν τα μάτια του μπαίνοντας μέσα στο χώρο της χιλιόχρονης Αθωνικής πολιτείας. Τα είκοσι μοναστήρια, οι σκήτες και τα πολλά κελιά των μοναχών που την αποτελούν, είναι διάσπαρτα μέσα σε αυτή την καταπράσινη ευλογημένη χερσόνησο. Μερικά μέτρα πιο κει από τον Πύργο αρχίζει ο λιμενοβραχίονας που οδηγεί στην αποβάθρα. Από εκεί φεύγει κάθε πρωί το καράβι για το Αγιον Όρος.


Μια σπάνια βυζαντική εικόνα επέστρεψε τελικά στη Ρωσία και στον πρέποντα χώρο της, στο μουσείο Τσέρκογιε Σέλο, δηλαδή το πανέμορφο παλάτι της Αικατερίνης, λίγο έξω από την Αγία Πετρούπολη. Η εικόνα, της Παναγίας της Γοργοεπήκοου, είχε κλαπεί από Γερμανούς κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο (καθώς για κάποιο λόγο δεν είχε φυγαδευτεί όπως οι περισσότεροι θησαυροί του μουσείου).
Σύμφωνα με την αφήγηση της γερμανίδας Gabriele Demming (η οποία επέστρεψε την εικόνα), αυτή είχε πέσει στα χέρια του θείου της, του στρατιωτικού ιερωμένου Franz Feldhaus,  ο οποίος την χρησιμοποιούσε στην πρόχειρη Αγία Τράπεζα που έστηνε στο πεδίο της μάχης για την μονάδα του. Η εικόνα μετά πέρασε στον αδερφό του και τελικά στην Gabriele και την αδερφή της Ingeborg.