Πέμπτη 25 Αυγούστου 2022

 


Με τον θάνατο του Στέφανου Δουσάν το 1355, διαλύθηκε η αυτοκρατορία που είχε δημιουργήσει έως και την Θεσσαλία. Τα εδάφη του μοιράστηκαν ανάμεσα σε διάφορους ευγενείς Σερβικής και μεικτής καταγωγής. Πχ ο Γιοβάν Όλιβερ Γκριτσκιτς (Ιωάννης Λιβέρης) στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης ήταν γιος Έλληνα, σύμφωνα με το επώνυμο του. Το ίδιο και ο Συμεών Ούρος που ήταν γιος της Μαρίας Παλαιολογίνας.

Η Αρτα και η Αιτωλία ελέγχονται από τους Λιόσα και Σπάτα και οι Λατινικές κτίσεις διατηρούνται στη Νότια Ελλάδα.

Εκείνη την εποχή η Μαύρη Πανώλη σκοτώνει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη. Περίπου το 30% του πληθυσμού αφανίζεται.

Το 1354 οι Οθωμανοί περνούν στην Ευρώπη καταλαμβάνοντας την Καλλίπολη. Η Ρωμανία είναι ένα εξουθενωμένο κράτος από όλα τα προαναφερθέντα αλλά και από τους καταστροφικούς εμφύλιους πολέμους.

Στη Μικρά Ασία οι Μογγολικές επιδρομές έχουν κατακερματίσει το κάποτε ισχυρό κράτος των Σελτζούκων σε πολλά μικρά μπεηλίκια. Ισχυρότεροι παράγοντες γίνονται οι Οθωμανοί και οι Καραμανίδες.

Συνέπεια όλων αυτών, όπως βλέπετε στο χάρτη, η περιοχή να είναι χωρισμένη σε τουλάχιστον 40 ανεξάρτητα κρατίδια.

πηγη: Byzantine tales

https://www.facebook.com/115041813274344/photos/a.115198943258631/796116848500167/

***************************************************************************



Στα τέλη της δεκαετίας του τριάντα του 14ου αιώνα ο μοναστηριακός ναός καταστράφηκε και σύμφωνα με τον Efrem Karanov καταστράφηκε λίγο μετά. Ο πολεμιστής του Ντουσάν, Τζόαν Όλιβερ, ανοικοδόμησε το μοναστήρι του Λέσνοβου και τώρα ήταν ο ιδρυτής του. Η πράξη αυτή υλοποιήθηκε με ένα σενάριο που τοποθετήθηκε πάνω από την πόρτα της εκκλησίας. Αυτό το σενάριο, μαζί με τη συνέχειά του που μεταφέρθηκε στη νότια πύλη, αντιπροσωπεύει τη σύντομη εκδοχή του πρώτου χάρτη του Λέσνοβου από τον δούκα Όλιβερ από το 1341. Σύμφωνα με αυτόν τον χάρτη το μοναστήρι του Λέσνοβου απέκτησε τη δική του εξουσία με μεγάλη περιουσία που ήταν ο κύριος λόγος που έγινε μεγάλο πνευματικό και αλφαβητιστικό κέντρο. Ο οικονομικός της πλούτος προσέλκυσε μεγάλο αριθμό μοναστικών αδελφοτήτων που ανέπτυξαν πλούσια πνευματική και λογοτεχνική ζωή. Το 1342 η μονή συνδέθηκε απευθείας με το Άγιο Όρος. Εκείνη την εποχή η Joan Oliver έδωσε το μοναστήρι υπό τη δικαιοδοσία του μοναστηριού Hilendar. Η υψηλότερη εκκλησιαστική-διοικητική προβολή της Μονής Λέσνοβου έγινε στη γνωστή κρατική συγκέντρωση στα Σκόπια το 1347, που διοργανώθηκε από τον Σέρβο εισβολέα τσάρο Stefan Dušan. Εκείνη την εποχή το μοναστήρι του Lesnovo μεγάλωσε από ηγουμένη σε τόπο της νεοσύστατης επισκοπής Zletovo που έπρεπε να συνεχίσει την παραδοσιακή λειτουργία της παραμελημένης επισκοπής Morzovian, της οποίας οι ρίζες βρίσκονται στην επισκοπή της Bregalnica. Αυτή τη φορά το μοναστήρι του Λέσνοβου απελευθερώθηκε από την περιουσία των Χιλένταρ και ο τσάρος Ντούσαν ανέλαβε την υποχρέωση να αναπληρώσει την περιουσία Χιλένταρ, όπως και σε άλλα μέρη. Έδωσε νέο καταστατικό στη μονή Λέσνοβου και σύμφωνα με αυτό, η περιουσία της νεοσύστατης επισκοπής εντάχθηκε στην παλιά και παραμελημένη επικράτεια της πρώην Μοροζβιδικής επισκοπής. Ο ιδρυτής Τζόαν Όλιβερ πήρε το προνόμιο να λάβει μέρος στην εκλογή του επισκόπου του Ζλετόβου και το προνόμιο να αποφασίσει ποιος θα είναι ο ηγούμενος του μοναστηριού. Ως νέο επισκοπικό κέντρο το 1349 έγινε η διεύρυνση της βασικής κατασκευής της μονής Λέσνοβου και έγιναν νέες τοιχογραφίες.

Μετά το θάνατο του Τσάρου Στέφαν Ντουσάν το 1355, οι κληρονόμοι της Τζόαν Όλιβερ δεν μπόρεσαν να προστατεύσουν το μοναστήρι. Οι νεοδημιουργούμενες πολιτικές και πολεμικές συνθήκες είχαν την επιρροή τους στο μοναστήρι του Λέσνοβου να επιστρέψει στη δικαιοδοσία του Χιλένταρ. Η μονή Χιλένταρ το έχει παρατηρήσει και ο ηγούμενος της Σάββας ζήτησε επίσημα να επιστρέψει το μοναστήρι της Λέσνοβου ως δικό της μετόχι. Σύμφωνα με τους νόμους του προηγούμενου χάρτη του Stefan Dušan, ο νέος μονάρχης της περιοχής Kratovos Konstantin Dejanovič δημοσίευσε νέο καταστατικό στις 15 Αυγούστου 1381 και με αυτό το μοναστήρι του Lesnovo επανήλθε στην αρμοδιότητα του Hilandar. Μάλλον αυτός ο χάρτης ήταν μια επίσημη πράξη που κατάργησε την επισκοπή του Ζλέτοβο. Η ευφρασία του είχε περιέλθει στην επισκοπή Velbužd.

πηγή: http://slovo-aso.cl.bas.bg/lesnovo.html