Κακαβος, αρχαίο όρυγμα

Αρχαία εξόρυξη ... 
Οι οξειδώσεις πετρωμάτων (γαλαζοπράσινο) στα πέριξ είναι διάσπαρτες σε μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή στην ΒΑ Χαλκιδική.

Στο βουνό ανατολικά του Παλαιοχωρίου (προς κάστρο Καμήλα) και ΝοτιοΑνατολικά (Σκουριες - Κάκαβος) έως περίπου την θάλασσα (από Γομάτι έως Ολυμπιάδα) πρέπει να υπάρχουν αρκετές τέτοιες.

Video: Βελλίδης Χρήστος

***************************

- Χαλκός, χρυσός και άργυρος στην Κύπρο, στη Θάσο, στο Παγγαίο, στην Εύβοια και στη Χαλκιδική. Στην τελευταία σώζονται ακόμη και στοές από τ’αρχαία μεταλλωρυχεία της. Πολλοί είναι οι αρχαίοι συγγραφείς, που μιλούν για παραγωγή χαλκού στην Ελλάδα. Και τούτο γιατί υπάρχουν πολλά κοιτάσματα χαλκομεταλλευμάτων σ’ όλη σχεδόν τη βόρεια, ανατολική και νοτιοανατολική Ελλάδα. Στην Κύπρο μάλιστα, που θεωρούνταν η πιο πλούσια σε χαλκό, αλλά και με αρκετά κοιτάσματα μεταλλευμάτων χρυσού και αργύρου, οι πληροφορίες των αρχαίων συγγραφέων λένε πως εξάγονταν και σίδηρος (προπάντων από μαγνητίτη), αμίαντος, γύψος και πολύτιμοι λίθοι.....

Από τις σχετικές παρατηρήσεις στα αρχαιοελληνικά ορυχεία και κυρίως της Λαυρεωτικής, όπου κατά την περίοδο αυτήν αναπτύχθηκε μια από τις μεγαλύτερες μεταλλευτικές δραστηριότητες, προκύπτουν τα παρακάτω:

Εκτός από τις στοές με τις επιφανειακές εισόδους, ανοίγουν και άλλες, βαθιά μέσα σα μεταλλευτικά φρέατα, 0,60 ως 1 μ. ψηλές και παράλληλες με τις φλέβες του μεταλλεύματος. Η διάνοιξη των στοών, ο εντοπισμός του μεταλλοφόρου κοιτάσματος με «κεκλιμένες» στοές και η από κάτω προς τα άνω εκμετάλλευση ακολουθούσαν τη σημερινή διαδικασία, περίπου. Με τη διαφορά ότι οι στοές ακολουθούσαν πάντοτε τις μεταλλοφόρες φλέβες, γιατί τα τότε μέσα εξορύξεως και μεταφοράς δεν επέτρεπαν τη διάνοιξη μεγάλων και ευθύγραμμων στοών, ούτε και οι συνθήκες εργασίας των δούλων ενδιέφερε να είναι καλές.

Στα πρωτογενή κοιτάσματα του υπεδάφους, που η προέλευσή τους ήταν υδροθερμική (χαλαζιακές φλέβες κ.α) και περιείχαν χρυσό αυτοφυή ή σε μίγματα διαφόρων θειούχων ορυκτών με σιδηροπυρίτη, αρσενοπυρίτη, αντιμονίτη, γαληνίτη, τετραδίτη κ.α. η εκμετάλλευσή τους από τους αρχαίους γινόταν με φρέατα και στοές, που στα ορεινή εδάφη έφθαναν σε βάθος 200 και περισσότερα μέτρα (Παγγαίο, Καρσί Καβάλας, Αλή Μπουτούς Ορβήλου, Χαλκιδική, Θάσο, Εύβοια, Σίφνο κ.α.). Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η μεταλλευτική δραστηριότης των αρχαίων φαίνεται και σήμερα από τα λείψανα πολλών φρεάτων κι εκβολάδων.

Στόμια αρχαίων μεταλλευτικών φρεάτων και στοών στο έδαφος, αλλά και φυσικά σπήλαια ακόμη, δημιούργησαν και δημιουργούν στη φαντασία του λαού οράματα και όνειρα για υπόγειους «θησαυρούς του Σολομώντα». Οι φαντασιώσεις αυτές, που όχι σπάνια εξελίσσονται σε υστερίες, καλλιεργούμενες κατάλληλα, οδηγούν σε περιπέτειες και οικονομικές καταστροφές για εξυπηρέτηση τυχοδιωκτικών σκοπών, όπου έγινε με τα «Λαυριακά» τον προηγούμενο αιώνα και με την περιπέτεια του Αβρέτ Ισάρ στην περιοχή Κιλκίς αργότερα.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό και με τις ποσότητες μετάλλων – προπάντων χρυσού, αργύρου και μολύβδου – που βγήκαν από τ’ αρχαιοελληνικά ορυχεία, καθώς και με τις σκωρίες που – στο Λαύριο τουλάχιστο – αναχωνεύθηκαν κατά την ιστορούμενη περίοδο, δείχνουν, ότι οι Αρχαιοέλληνες είχαν ανεβάσει τη μεταλλευτική τέχνη σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Οι εξορυκτικές – αλλά και οι άλλες  - εργασίες γίνονταν από δούλους, που κυριότερη πηγή προμήθειάς τους ήταν οι πόλεμοι. Στα σκλαβοπάζαρα κατά την κλασική εποχή οι δούλοι πουλιούνταν από 130 ως 195 δρχ. – ανάλογα με την ηλικία και τη σωματική τους δύναμη – και οι ιδιοκτήτες τους τους νοίκιαζαν στους εργολάβους των μεταλλείων προς 60 δρχ. τον χρόνο.

Οι συνθήκες εργασίας στα ορυχεία ήταν πολύ σκληρές, μη δίνοντας περιθώρια ζωής στους μεταλλωρύχους πάνω από 5 με 6 χρόνια. Γι’ αυτό και στα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου 20.000 δούλοι, που οι περισσότεροί τους εργάζονταν στα μεταλλεία του Λαυρίου, δραπέτευσαν στους Σπαρτιάτες, μόλις οι τελευταίοι κατέλαβαν τη Δεκέλεια.....

http://www.orykta.gr/istoria/istoria-ellinikis-metalleias/64-arxauiellhnikoi-xronoi

Read More

ελληνικό γουρούνι

Το γνήσιο ελληνικό γουρούνι δεν είναι ροζ και άτριχο, αλλά μαύρο και μαλλιαρό. Μπορεί να ζήσει σε όλη την επικράτεια, όπως συνέβαινε παλαιότερα, πριν αντικατασταθεί από τους εισαγόμενους χοίρους εκτροφής, οι οποίοι αναπτύσσονται γρηγορότερα.
Υπολογίζεται πως σε όλη την Ελλάδα δεν υπάρχουν πια περισσότερα από 2.000 ζώα. Πλήρως προσαρμοσμένο στις εγχώριες συνθήκες, το μαύρο γουρούνι τρέφεται με πουρνάρια, βελανίδια και άλλους καρπούς της ελληνικής υπαίθρου, γεγονός που κάνει το κρέας του ιδιαιτέρα νόστιμο.
Η διαβίωσή του στη δύσβατη ενδοχώρα και τα νησιά δεν του επιτρέπει να αποκτήσει παχύ στρώμα λίπους όπως τα άλλα είδη χοίρων, που δεν κινούνται πολύ. Αυτός είναι και βασικός λόγος που οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι προτιμούν τις πιο αποδοτικές ξένες ράτσες ή τις διασταυρώσεις ελληνικών με ξένες.Ο ελληνικός μαύρος χοίρος έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα. Ναι, είναι ο χοίρος που γνωρίζουμε από την Οδύσσεια.
Στην φάρμα του Οδυσσέα με χοιροβοσκό τον Εύμαιο Πρόκειται για το ίδιο είδος που πήρε μαζί του ο Μέγας Αλέξανδρος στην εκστρατεία του στην Ασία. Οι Έλληνες μετέφεραν τον μαύρο χοίρο και στις αποικίες της Νότιας Ιταλίας και Σικελίας. Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε το πασίγνωστο prosciutto. Και ακόμα ένα πολύ γνωστό αλλαντικό, το ιβηρικό χαμόν (iberico jamon) προέρχεται από την σπάνια, πλέον, αυτή η φυλή.
Δεν είναι μόνο η ιστορία όμως που κάνει τον μαύρο χοίρο μας ξεχωριστό. Το κρέας του έχει ω3 και ω6 λιπαρά οξέα, από τα πιο υγιεινά ζωικά λίπη.
Με λίγα λόγια, ο μαύρος χοίρος μας δίνει ένα γευστικότατο χοιρινό κρέας χωρίς να είναι ένα συμβατικό χοιρινό κρέας.

Πηγή www.real.gr
από:

ΦΑΡΜΑ ΛΑΦΙΩΤΑΚΗ - LAFIOTAKI'S FARM·ΤΕΤΑΡΤΗ, 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Η φάρμα Λαφιωτάκη εκτρέφει σε ιδιόκτητη έκταση 120 στρεμμάτων,100% Ελληνικό εγχώριο μαύρο χοίρο σπάνιας ελληνικής φυλής πιστοποιημένο από το Κέντρο γενετικής βελτίωσης ζώων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Η φάρμα βρίσκεται σε υψόμετρο 750 μ, κοντά στην λίμνη Τριχωνίδα και αποτελεί το ιδανικό περιβάλλον εκτροφής του, γνωστού από την αρχαιότητα για το θρεπτικό του κρέας, μαύρου χοίρου.

Πίσω από το υποβλητικό όνομα ελληνικός "μαύρος χοίρος" βρίσκεται ένας γνώριμος από τα παλιά: η πιο αρχαία ράτσα χοίρου που έγινε οικόσιτη στον ελλαδικό χώρο, αλλά και η πιο κοινή, τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του '60. Οικιακή φυλή και όχι αγριόχοιρος -παρ' ό,τι έχει ομοιότητες με αυτόν στην εμφάνιση- αποτελεί είδος προς εξαφάνιση, μαζί με άλλες αυτόχθονες φυλές ζώων. Η, μάλλον, αποτελούσε, θα λέγαμε με αισιόδοξη διάθεση. Γιατί χάρις στην πρωτοβουλία ορισμένων Ελλήνων κτηνοτρόφων, που ξεκίνησαν πριν μερικά χρόνια ένα πρόγραμμα διάσωσης και εκτροφής του (και την ουσιαστική υποστήριξη των αρμόδιων φορέων), κατέληξε σήμερα να έχει "καθαρίσει" γενετικά η ράτσα του και μάλιστα να διατίθεται το κρέας του στην κατανάλωση.

Ας ξεκινήσουμε, όμως, με την ουσία: γιατί μας ενδιαφέρει ο μαύρος χοίρος, όσον αφορά την κατανάλωσή του. Το ζώο αυτό, σε αντίθεση με τις άλλες φυλές εκτρεφόμενων χοίρων, αναπτύσσεται με ημιεκτατική εκτροφή και μεγάλο μέρος της ζωής του το περνάει ελεύθερο σε ορεινούς βοσκότοπους, με σημαντική τροφή τα βελανίδια. Του δίνουν περισσότερους μήνες ζωής ενώ έχει λιγότερο βάρος από τις συμβατικές ράτσες όταν θα έρθει η ώρα να "θυσιαστεί" για να φτάσει στο πιάτο μας. Το πιο κόκκινο κρέας του έχει ελαφρώς περισσότερο λίπος και είναι πιο "χυμώδες" από τα γνωστά χοιρινά κρέατα. Το λίπος αυτό θεωρείται γευστικό πλεονέκτημα. Πρόκειται για ένα λίπος που περιέχει μέχρι και 50% μονοακόρεστα λιπαρά, όπως το α-λινολεϊκό οξύ.

Ο μαύρος χοίρος είναι αρχαίος κάτοικος Μεσογείου. Τα ίχνη της φυλής του στον ελλαδικό χώρο φτάνουν μέχρι 9000 χρόνια π.Χ.! Το κοπάδι του Οδυσσέα, που φύλαγε ο πιστός χοιροβοσκός Εύμαιος είναι ένα παράδειγμα ύπαρξης της φυλής στα χρόνια του Ομήρου. Υπάρχουν, λοιπόν, κτηνοτρόφοι -που θα τους έλεγες και ρομαντικούς- που αντί να κυνηγούν τις σύγχρονες βελτιωμένες και πιο αποδοτικές φυλές βάλθηκαν να σώσουν από την εξαφάνιση την αρχαία αυτόχθονη φυλή. Επισκέφτηκαν χώρες της Μεσογείου με συγγενείς φυλές μαύρου χοίρου, προκειμένου να δουν και να πάρουν τεχνογνωσία.

Η μαύρη φυλή γουρουνιών έχει να επιδείξει διασημότητες υψηλής γαστρονομικής αξίας στις μεσογειακές χώρες, οι οποίες έχουν κοινό τον αρχαίο πρόγονο. Μια από αυτές, η περίφημη Nero di Nebrodi της Σικελίας ταξίδεψε αποδεδειγμένα εκεί με τους Ελληνες αποίκους στην αρχαιότητα. Από την πασίγνωστη Patta Negra της Ισπανίας, που δίνει και το διάσημο hamόn iberico, μέχρι το Porcu Neru, το μαύρο της Κορσικής, ή την ιταλική cinta Senese όλα τα μαύρα γουρουνάκια αποτελούν μέρος της διατροφικής πολιτιστικής κληρονομιάς της Μεσογείου. Δεν περιμένει κανείς ότι θα δει ξαφνικά να παράγεται το "μέλαν ακροκώλιον" των προγόνων μας σε επίπεδο αντίστοιχο ενός prosciutto San Daniele. Μπορούμε να πούμε ότι ο μαύρος χοίρος αποτελούσε μέρος της ζωής της ελληνικής αγροτικής οικογένειας ανελλιπώς από την αρχαιότητα μέχρι τη δεκαετία του '60! Μέχρι τότε, κάθε οικογένεια, στις περισσότερες επαρχίες του ελλαδικού χώρου, έτρεφε όλο το χρόνο τον χοίρο της. Κατοικούσε σε δικό του χώρο στο στάβλο και αποτελούσε σημαντικό κεφάλαιο στην οικιακή οικονομία καθώς τα προϊόντα του αποτελούσαν πολύτιμο απόθεμα για όλο το χρόνο. Η σφαγή του -συνήθως πριν τα Χριστούγεννα ή τις Απόκριες- ήταν ένα γλέντι, τα γνωστά από τη βυζαντινή εποχή χοιροσφάγια, που σαφώς είχαν τις ρίζες τους στις αρχαίες θυσίες. Αμέσως άρχιζε η προετοιμασία των κρεάτων (πάστωμα για το κρέας και διατήρηση με το λίπος του μέσα στα λαΐνια) και των λουκάνικων που γεμίζονταν και καπνίζονταν στο τζάκι. Αποδείχτηκε πάντα πολύτιμος σε χαλεπούς χρόνους για τη διατροφή των Ελλήνων. Εξαφανίστηκε σχεδόν απότομα, μέσα στη δεκαετία του '60, θύμα κι αυτός της μετανάστευσης που ερήμωσε την ελληνική ύπαιθρο.

Σήμερα,η κάθετη μονάδα φάρμα Λαφιωτάκη, προσφέρει σε εκείνους που γνωρίζουν την ποιότητα νωπό κρέας , προϊόντα άριστης ποιότητας , στην καλύτερη τιμή.

Read More

Συλλαλητήριο τον Φεβρουάριο του 1904 στη Θεσσαλονίκη

Το μεγάλο συλλαλητήριο τον Φεβρουάριο του 1904 στη Θεσσαλονίκη ως διαμαρτυρία για τις σφαγές των Ελλήνων από τους Βουλγαρους στην ύπαιθρο της Μακεδονίας.

Χιλιάδες Ελλήνων συγκεντρώθηκαν στον Φαρδύ Δρόμο (Εγνατία) και στην οδό Χαμιντιέ (Εθνικής Αμύνης).

Σε μια εποχή όπου η κατάσταση ήταν έκκρυθμη, ακόμα και οι Εβραίοι ή οι Αρμένιοι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης έκαναν έστω και μικρής κλίμακας διαδηλώσεις.

Αντίθετα δεν έχει καταγραφεί ποτέ ούτε μία (1) διαδήλωση, έστω για πλάκα, από τους παππούδες των φαντασιόπληκτων Σκοπιανών.

από fb https://www.facebook.com/history.of.macedonia/photos/a.486771048153781.1073741826.486770994820453/1052391461591734/?type=3&theater 

History Of Macedonia

Read More

Χάρτης Χαλκιδικής και Αγίου Όρους

Read More

Τον Ιούνιο η μελέτη για αέριο στη Χαλκιδική

Από την πλευρά του, ο Γενικός Διευθυντής της ΕΔΑ ΘΕΣΣ, Λεωνίδας Μπακούρας, ανακοίνωσε πως έχει ξεκινήσει μελέτη για την επέκταση του δικτύου στον νομό Χαλκιδικής, η οποία θα παρουσιαστεί μέσα στον Ιούνιο. Σύμφωνα με πληροφορίες της Voria.gr, εφόσον η μελέτη εγκριθεί από τους μετόχους της εταιρείας, εκτιμάται ότι περί τα τέλη 2019-αρχές 2020 θα γίνουν εφικτές οι πρώτες συνδέσεις κωμοπόλεων της Χαλκιδικής -όπως ο Πολύγυρος, η Ιερισσός, τα Νέα Μουδανιά, η Μεγάλη Παναγία κ.ά.- με φυσικό αέριο.

Συμπληρώνοντας, ο Αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος Κεντρικής Μακεδονίας, Κώστας Γιουτίκας, υπογράμμισε τη δέσμευση της ΡΑΕ «να ανοίξει την πρόσκληση για τον νομό Χαλκιδικής προκειμένου να δούμε αν υπάρχουν εταιρείες που ενδιαφέρονται».

Πηγή: http://www.voria.gr/article/thessaloniki-ton-iounio-i-meleti-gia-fisiko-aerio-sti-chalkidiki-vids

Read More

Ένοπλη ληστεία σε τράπεζα στην πόλη Γουανγκτσου της Κίνας

Μπαίνοντας στην Τράπεζα, ο ληστής φώναξε στους πελάτες:
- Μην κινηθείτε, τα λεφτά ανήκουν στο Κράτος! Η ζωή σας όμως ανήκει σε σας!!!
Όλοι ξάπλωσαν κάτω ήσυχα.
Αυτή η μέθοδος ονομάζεται:
"MIND CHANGING CONCEPT"
Ελληνιστί:
"ΑΛΛΑΓΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΣΚΕΨΗΣ".

Read More

5 Ιανουαρίου 2008, Ζορμπάς και Χαλκιδική

Πολύγυρος Χαλκιδικής, 5 Ιανουαρίου 2008.
Δημοτικό Θέατρο Πολυγύρου.
Εκδήλωση με θέμα: Καζαντζάκης, Ζορμπάς και Χαλκιδική

Καλλιτεχνική επιμέλεια Μιλτιάδη Μαρέτα

Εναρκτήρια παρουσίαση: Ρίμπας Αθ. Αστέριος
Ομιλητές της εκδήλωσης:
- κος Χαράλαμπος-Δημήτρης Γουνελάς, Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ
- κα Γιούλη Ιεραπετριτάκη, ιστορικός – αρχαιολόγος

Read More

Γαλλικός χάρτης της αρχαίας Ελλάδας. (1745)

Guillaume Delisle, Graeciae Pars Septentrionalis, 1745

Συλλογή Αγιορειτικής Χαρτοθήκης, e-E/AX1919

http://athosmaplibrary.blogspot.gr/2015/02/g-delisle-graeciae-pars-septentrionalis.html

Read More

μια Πασκαλιά και μια Λαμπρή (παραδοσιακό)

Μια Πασκαλιά (εκδοχή Παλαιοχωρίου Χαλκιδκής)
Μια Πασκαλιά - μια Πασκαλιά - μια Πασκαλιά και μια Λαμπρή
μια ΄πίσημην ημέρα πουλάκι μ΄αμάν
μια ΄πίσημην ημέρα Αλεξαντρί μ΄
Μάνα το γιό-μάνα το γιό-μάνα το γιό της στόλιζε
στην εκκλησιά να πάει πουλάκι μ΄αμάν
να πάει να μεταλάν=βει Αλεξαντρί μ΄.
Κ΄η πρώτη ε- κ'η πρώτη ε- κ΄η πρώτη εξαδέλφη του
τον λούζει τον κτενίζει πουλάκι μ΄αμάν
τον λούζει τον κτενίζει Αλεξαντρί μ΄
Και κίνησαν - και κίνησαν - και κίνησαν και πήγαιναν
στης Εκκλησιάς την πόρτα πουλάκι μ΄αμάν
στης Εκκλησιάς υην π'ορτα Αλεξαντρί μ΄
Και σαν τους εί-καισαν τους ει- και σαν τους είδ΄η Εκκλησιά
τα κεραμίδια ρίχνει πουλάκι μ΄αμάν
τα κεραμίδια ρίχνει Αλεξαντρί μ΄
Και τ΄Άγιο Πνε-και τ΄Άγιο πνε- και τ΄Άγιο Πνεύμα έφριξε
απ΄τ΄Άγιο Βήμα πουλάκι μ΄αμάν
απ΄τ΄Άγιο Βήμα Αλεξαντρί μ΄
Γιέ μ΄και πού - γιέ μ΄και πού - γιέ μ΄και πού κολάστηκες
και δέν σου στρέχουν τ΄Άγια πουλάκι μ΄αμάν
και δεν σου στρέχουν τ΄Άγια Αλεξαντρί μ΄


Εδώ ακούτε την παραλλαγή του τραγουδιού στην Θράκη

Read More

Άσπρα μου Περιστέρια (Παραδοσιακό)

ΑΣΠΡΑ ΜΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ (συρτό, εκδοχή Παλιοχωρίου Χαλκιδικής)
Στίχος:Α
Μουσική:Β
Άσπρα μου περιστέρια,μαύρα μου πουλιά ,- ν- εσεις παντού περνάτε κι αδιαβαίνετε .Εσεις παντου περνάτε κι αδιαβαίνετε , περάστε απ' τις αυλές μας κι απ' τα σπίτια μας.Περάστε απ' τις αυλές μας κι απ΄τα σπίτια μας,και κοντοκαρτερεσετε ,χαμηλώστε.Και κοντοκαρτερεστε ,χαμηλώστε ,να γράψω ένα γράμμα μια ψιλή γραφή.Να γράψω ένα γράμμα μια ψιλή γραφή,να στείλω στην αγάπη μ' χαιρετίσμτα.Να στείλω στην αγάπη μ' χαιρετίσματα,θέλει να καρτερέσει,θέλει να παντρευτεί.Θέλει ας καρτερέσει θέλει ας παντρευτεί,θέλει καλόγρια ας γένει να παρηγορηθεί.Εδώ στον τόπο που ρθα με παντρέψανε,με δώσανε κορασιο δώδεκα χρόνο.Με δώσανε κοράσιο δώδεκα χρόνο,μάγισσας θυγατέρα ,μάγισσας κόρη.Μαγισσας θυγατέρα ,μάγισσας κόρη,μαγευει τα καράβια και δεν έρχονται.Μαγευει τα καράβια και δεν έρχονται,με μάγεψε και μένα και δεν μπορώ να 'ρθω.Με μάγεψε και μένα και δεν μπορώ να 'ρθω, 'αμπας κινήσω μαυρα ειν΄τα ιβουνά.Άμπας κινήσω μαύρα ειν' τα ιβουνά, κι άμα γυρίσω πίσω ήλιος ξαστεριά.Λάμπουν τα μοναστήρια που τρωγα ψωμί, και οι βρυσούλες απο 'πίνα νερό.Στ' Αγιορος θε να πάω σ'ένα ψηλό ιβουνό,να στήσω μια βρησούλα με κρύγιο νερό.Για να περνούν ο κόσμος και να νίβονται ,για να περνάει η αγάπη μ' να γυαλίζεται.Για να περνάει η αγάπη μ ' να γυαλίζεται,εμένα να θυμάται να ζαλιζεται.

εδώ ακούμε μια εκτέλεση για το Άσπρά Περιστέρια:


περισσότερα Παραδοσιακά Τραγούδια της Μακεδονίας στο:
https://www.youtube.com/playlist?list=PL7C6C280801C6831D

Read More

Καφετζήδες Παλαιοχωρίου

φωτο: fb Μπογάς Γεώργιος και εικονίζονται Παναιρλης Δήμητρός, Κάσσανδρος Θεοδόσης στο κέντρο ο Μήτσους Πολυζούδης και ο πιτσιρίκος μαλλον ο Παναγιώτης (σχόλιο 3)

Τον παλιό καιρό Πέρασαν 60 χρόνια και βάλε στο χωρίο είχαμε πάρα πολλά καφενεία ξεκινώ από τα παλιά συμφώνα με την ηλικία μου. Μανασσής Ζέρβας – Μπογας Δημήτριος εδώ το έπαιζα TJ Ζέρβας Δημήτριος τα πέντε ΦΦΦΦΦ Παπαγεωργίου τα καβουράκια Και απέναντι το σημερινό κέντρο υγείας μετά πάμε Παναιρλής Δημήτριος-Κάσσανδρος Θεοδόσιος-Ζέρβας Βασίλειος- Ζέρβας Γεώργιος - Μοσχόπουλος Γεώργιος - Μάνος Δημήτριος & Βέλλιος Απόστολος & Γεώργιος - Γκαγκάνης Νικόλαος - Δουρδέρης Αθανάσιος με αφοί Δημουλά - Τσουλούφης Ιωάννης του Σιώκου στη εκκλησία (σχόλιο Νο 1) και άλλα, εδώ βάζω μια τελεία τα νεώτερα τα αφήνω για τους νεότερους

Δεν ξεχνάμε και τα εξοχικά ο κήπος του Αλλάχ και του Μάνου & αφοι Βέλλιου στο σημερινό πρατήριο καυσίμων. Το ζαχαροπλαστείο Βελλιου με τα περίφημα πετειναράκια, Κολλάμε και τον μπάρμπα Νικολή από Αρναία με παγωτά ένα παγωτό ένα αυγό. Άντε και μερικά παντοπωλεία που έπαιξαν και ρόλο του καφενείου εκεί τα κοπανούσαν οι κρυφομπεκροκανάτες μακριά από τα αδιάκριτα μάτια. Δίπλα στου Δημήτρη Παναιρλή το καφενείο ήταν το παντοπωλείο Βασίλη Παναιρλή εκεί πήγαινε ταχτικά ο Μήτσιος γνώριζε τα κατατόπια και αυτοσερβιριζόταν μια μέρα μόλις τελείωσε το περιεχόμενο μπουκάλι 2,5 οκάδες λέει στο Βασίλη, “Βασίλη αυτό το κρασί σα να σικουσι μιτ του βλεπ η βασιλς και τι να δει το μπουκάλι είχε ταμπέλα ξιδ”. Ήταν και αυτά στο πρόγραμμα….

Φ΄ωτο fb Μπογάς Γεώργιος και εικονίζονται -> Κάσσανδρος Θεοδόσιος στο κέντρο.... Από δεξιά Γεώργιος Πολύζος Μπακατσιάνος Σοφία Πολύζου ( Τσιανακά ) Μαρία Καραπαναγιώτη ( Τσιανακά ) Βλάχος Δροσ. Αθανάσιος σύζυγος Αθανασίου Βλάχου Τσιούντος Κωνσταντίνος Αννα Τσιούντου 

Τα καφενεία δούλευαν όλα πολύ καλά

Οι Παλαιοχωρινοι επενδύαμε στη διασκέδαση μας έλεγαν το μικρό Παρίσι, και όχι στο μέλλον οι γεννηθέντες μέχρι και του 1942 και σχεδόν μόνο αγόρια πήγαιναν στο γυμνάσιο έμεναν στο ενοίκιο στην Αρναία και ερχόταν στο χωρίο με τα πόδια Σαββατοκύριακο τροβαδιάζονταν και πίσω στη Αρναία. Ελάχιστοι οι σπουδαγμένοι από το χωρίο. Οι γεννηθέντες 1943 πήγαιναν στην Αρναία με ποδήλατα από 54 παιδιά μόνο ο Τάκης Γκαγκάνης πήγε πανεπιστήμιο ο Κωνσταντίνος Δημ Τζιουρτζιούμης & Μπογας Δημ. Γεώργιος και Νίκος Δημ Τσιουλίδης πήγαμε τεχνική σχολή Θεσσαλονίκη αν ξεχνώ κάποιον μπορεί να κάνη παρατηρήσει να το συμπληρώσουμε. Μετά μπήκαν στη ζωή του χωριού και τα γράμματα γιατροί δικηγόροι καθηγείται δάσκαλοι κλπ. Άλλα και σήμερα οι σπουδαγμένε δεν είδα να κάνουν κάτι για το χωριό συλλογικά. Η δική μου γενιά και η προηγούμενες αποτύχαμε τέλος. Εσείς οι νέοι πάρτε συλλογικά την τύχη του χωριού στα χέρια σας και όχι μεμονωμένα.

Σχόλιο 1 Στο χωριό μας δεν είχαμε ποτέ αστυνομία σε μια πανήγυρη στο καφενείου Σιώκου πάνω στο γλέντι ένας χωροφύλακας έκανε κόρτε σε μια Παλαιοχωρινιά ο ερωτευμένος με τα μάτια Παλαιοχωρινός και η παρέα του τον πήραν μυρουδιά, κάνουν στα ψέματα καυγά και το όργανο μπήκε στη μέση μην ξεχνάμε και την εποχή εδώ αρχή βγαίνουν από το καφενείο βάση σχεδίου στο κατόπι και το όργανο ο ερωτευμένος και ο φίλος του τον αρπάζουν το ρίχνουν κάτω παίρνει ο καθένας από ένα πόδι και τον έσερναν στο καλντερίμι ο τότε υπόνομος κατέληγε στου Χαλκιά πηγαίνοντας για τα λιβάδια πήγαν και τον πέταξαν στον υπόνομο ο χωροφύλακας ποτέ δεν πάτησε πλέων το πόδι του στο χωριό σήμερα κάποιος από τα παλικάρια είναι εν ζωή.

Φώτο fb Μπογας Γεώργιος εικονίζονται ->1950 Μπογάς Δημ. Αθανάσιος στο καφενείο Μανασσή Ζέρβα φωτεινή (σχόλιο 2 )

Σχόλιο 2 όπως βλέπεις φωτεινή οι κολόνες στο καφενείο Μανασσή Ζέρβα το 1950 ήταν εκεί ο Κάσσανδρος το κρεοπωλείο το άνοιξε πολύ αργότερα θα αναρτήσω Φώτο έως τότε ρώτα να μαθαίνεις. Της κολόνες της ξύλισαν νύχτα κάποιοι εθνικόφρονες Παλαιχωρινοί το 1953 για την υποδοχή του Βασιλεία και της Βασίλισσας λυπάμαι που μέσα στη παρέα ήταν και ένας συγγενής. Πίσω από της κολόνες φρέσκος για το καφενείο υπήρχε μια καλύβα του Μανασσή Ζέρβα και ήταν ένας τσαγκάρης από Αρναία την παράγκα τα παλικάρια του χωριού την έριξαν ποιο μπροστά από το 1950 φωτεινή μιχαλιολιάκου Αυτό είναι το κτίριο του Μανασσή Γεωρ. Ζέρβα

Σχόλιο 3 Ο μπαρμπα Μητσιος υγειονομικό μπα το τσιγάρο στο στο στόμα και ο μεζές απίκο. Τότε ούτε παγωνιέρα αλλά ραδιόφωνο ναι με μπαταριά αυτοκινήτου του και απλωμένο 5 μέτρα σύρμα χαλκού για κεραία, και γραμμόφωνο με χουνί, μανιβέλα για κούρδισμα και καρφί ιδικό για βελόνα  ειχε και φρένο Ξέχασα δεν υπήρχε ηλεκτρικο ρεύμα.

Αφήγηση: Μπογας Γεώργιος

Read More

Χαλκιδική, 1927(;)

λεπτομέρεια εστιασμένη σε περιοχή Παλαιοχωρίου

[Χάρτης της Χαλκιδικής], Βιβλιοθήκη Οικονομόπουλου - Δ. Ζερλέντη, 1927(;) 

Συλλογή Αγιορειτικής Χαρτοθήκης, e-Ε/ΑΧ1907

http://athosmaplibrary.blogspot.gr/search?updated-max=2013-08-12T11:50:00%2B03:00&max-results=7&start=35&by-date=false

Read More

T΄ου Κλίκ΄ι , τραγούδι λήξης γάμου

Οι αδελφές Θεοστώρω Παναϊρλή, Ευδοκία Μακαβού και η Ευδοκία Ράϊκου-Αντωνίου τραγουδάνε το παραδοσιακό τραγούδι του γάμου στο Παλαιοχώρι Χαλκιδικής

Read More

παστάλιασμα καπνού στα 1920

Οι εργαζόμενοι στο παστάλιασμα καπνού Παλαιοχωρινοί στο τέλος της δεκαετίας του 1920. Διακρίνονται οι: Βασιλική Σιώκου, Αικατερίνη Θωμά,  Μπηγίνα Παπαθανασίου, Μηλιά Σφουγγάρου, Θεοδώρα Αυγερινού,Μαρία Τσολούφη, Πηνελόπη Παπαργυρίου, Τασιώ Σιώκου, Τασιώ Ράντου, Άννα Παπαργυρίου, Μαρία Βλάχου, Χαρίκλεια Μυλωνά, Τασία Μυλωνά, Γεωργία Μπακατσιάνου, Μαρούδα Θασίτη, Μαρία Μοσχοπούλου,Αικατερίνη Χαρδαβέλα, Γεώργιος Μπακατσιάνος, Αθανάσιος Γκαγκάνης,

******

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ «ΠΑΣΤΑΛΙΑΣΜΑ»

Καθάριζαν το «μπουντρούμι» το οποίο αν δεν ήταν υγρό έριχναν μέσα λίγο νερό. Εδώ μέσα κατέβαζαν και κρεμούσαν για μερικές ημέρες τα ξερά σαντάλια για να αποκτήσουν την κατάλληλη υγρασία  τα ξερά φύλλα καπνού πριν αρχίσουν να τα πασταλιάζουν. Πήγαιναν για ξύλα στο βουνό, ετοίμαζαν κάρβουνα για το μαγκάλι, και τίναζαν τα μπουριά της σόμπας. Τακτοποιούσαν τα «τσιούλια» και τα σχοινιά για το δέσιμο των δεμάτων, την σακοράφα, τις σιδερένιες πήχες για να πατούν τα «παστάλια», τα «ιστήφια» και τα δέματα. Το «σεντούκι» ήταν και αυτό έτοιμο για να κάνουν τα δέματα.  Τα πρώτα κρύα έπιαναν και ο Χειμώνας ήταν παρόν. Τα τζάκια και οι σόμπες μπουμπούνιζαν. Η κατάλληλη εποχή και περιβάλλον για το παστάλιασμα. Από πολύ πρωί ξυπνούσαν και πάλι, έβγαζαν ένα ένα τα σαντάλια από το μπουντρούμι κι άρχιζαν το παστάλιασμα. Αυτή η δουλειά ήταν η πιο ξεκούραστη. «Δλιά κάτ΄ απ΄ τ΄ κυραμίδα μη τ΄ φουβάση» έλεγαν. Μαζεμένος όλος ο ταϊφάς στον ζεστό «οντά» παστάλιαζαν όλη την ημέρα και διηγούνταν οι παππούδες ατέλειωτες ιστορίες και παραμύθια από τα περασμένα. Εικόνες και θύμισες αξέχαστες. Πασταλίαζοντας φύλλο – φύλλο τον καπνό ξεχώριζαν τα καλά φύλλα από τα χαλασμένα και τα τελείως άχρηστα τα έκαιγαν βγάζοντας «ντουμάνι» μεγάλο. Η καλή ποιότητα ήταν το «μαξούλι» και τα άλλα η «σαράπα». Συγχρόνως ο πιο έμπειρος καθόταν στο σεντούκι και τοποθετούσε ένα – ένα τα παστάλια μέσα, κάνοντάς τα δέμα. Έπρεπε τα παστάλια που δεν ήταν καλά να τα μοιράσει μέσα στο δέμα με μαεστρία, ώστε όταν περνούσαν και τα έβλεπαν για να τα εκτιμήσουν οι έμποροι, να μην τα ανακαλύπτουν και να τα βαθμολογούν καλύτερα. Μόλις έφταναν στο επιθυμητό ύψος τα πατούσε πιέζοντάς τα με την μακριά πήχη, έβγαζε το δέμα και αφού το έδενε γερά με την σακοράφα και το σχοινί γύρω από το τυλιγμένο «τσιούλι» το μετέφερε στην αποθήκη.

Περισσότερα για τις διαδικασίες καλλιέργειας - επεξεργασίας - αποθήκευσης καπνού στο Μουσείο Καπνού στην Πεντάπολη Σερρών 

https://pol-pentapolis.gr/%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%82/%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%BD%CE%BF%CF%8D/

Read More

Πλάζζζζ ... και Αλόγατα

Θαλασούδα

Το Παλαιοχώρι Χαλκιδικής δεν έχει παραλίες αλλά μόνο πλαζ… 

Κάποια κύρια το κινητό είχε πρόβλημα έβγαλε φωτογραφία στην Θεσσαλονίκη και το κινητό έγραψε παραλία Παλαιοχώρι πρόσεξε το κινητό κυρία Βάγια!

Παραλία έχει το Παλαιοχώρι Μήλου. Ευχαριστώ τον κύριο πρωθυπουργό Τσίπρα που έκανε δώρο ακόμα μια παραλία στο Παλαιοχώρι την παραλία Παλαιοχώρι Μυτιλήνης. Η παραλία Παλαιοχώρι Λέσβου η όποια βρίσκεται 6 χιλιόμετρα από το Πλωμάρι, στο Παλαιοχώρι Λέσβου την δεκαετία 90 στο δημοτικό η δασκάλα ήταν από το χωρίο μας.

Γούβες

Μπάρες = γούβες ( Μικρές λίμνες ) και ο Χαβρίας. Στο Παλαιοχώρι Χαλκιδικής μέχρι και την δεκαετία 50 υπήρχαν πολλά νερά τρεχούμενα και στάσιμα. Τα στάσιμα Μπάρες ήταν η μικρή και η μεγάλη μπάρα μπουρτουφ . Η μπάρα με άγρια καλάμια μετά τα εβραϊκά λιβάδια αριστερά από το δρόμο προς Αρναία από αυτή μάζευαν βδέλλες και της βάζαμε στα μουλάρια που είχαν κατεβάσει αίματα, πρηζόταν τα πόδια των ζωών τοποθετούσαν της βδέλλες πίναμε το αίμα και τα ζώα γινόταν καλά. Προς το Νιοχώρι ήταν του Μακαβού η γούβα. Και ποιο κάτω από τον Αι Θανάση η γούβα του Θασίτη στεκούμενα νερά ζεστά το καλοκαίρι ήταν η πλαζ του χωριού. Τα αγόρια χωρίς ρούχα (τσιτσίδι) δεν υπήρχαν μαγιό κάναμε μπάνιο το μέγα πρόβλημα ήταν ο αγροφύλακας Θασίτης. Χωρίς να τον περνούμε χαμπάρι έρχονταν και έπαιρνε τα ρούχα και τα πήγαινε στην πλατεία του χωριού, καθώς ήμασταν γυμνοί τρεπόμασταν να πάμε στο χωριό. Οι γονείς μας μάζευαν τα ρούχα και έρχονταν και μας τα έφερναν υπήρχαν και μερικοί που έδερναν τα παιδιά τους. Ευτυχώς κάποιοι αντέδρασαν ο αγροφύλακας έφαγε μερικές και τέρμα το κλέψιμο.

Γούβες

 Στο Χαβρία υπήρχαν λίγο ποιο κάτω από το καζάνι στα 150 μέτρα προς τον Αι Θανάση η Θαλασσούδα αρκετό βάθος δεν πατώναμε πλατό 5-6 μέτρα και μάκρος περίπου 100 μέτρα τρεχούμενο νερό κρύο αλλά τότε το αίμα μας έβραζε και αυτή που γνώριζαν μπάνιο την προτιμούσαν. Η εναλλακτική με συνδυασμό Ψάρεμα ήταν του Ζέρβα τα πλατάνια με ένα μεγάλο βράχο από τον οποίο κάναμε βουτιές αυτές ήταν οι πλαζ του χωριού. Όταν έγιναν τα αποξηραντικά έργα και η διάνοιξη του Χαβρία όλα αυτά χαθήκαν έκτος από του Ζέρβα τα πλατάνια. Σήμερα όταν βρίσκω ευκαιρία κάνω μια βόλτα αναπολώντας τα παλιά

Μασάλι:

Τα άλογα του Παλαιοχωρίου ήταν μύθος-καλαμπούρι και με στοιχειά είναι πραγματικότητα. Στην προηγούμενη ζωή ένα μικρό κοριτσάκι καθόταν πάνω σε μια ακακία στο καζάνι δεν υπήρχε γέφυρα το ποτάμι σε αυτό το σημείο συμφώνα με της αναδρομές από την προηγούμενη ζωή ήταν επίπεδο άλλα το ιππικό του Μέγα Αλεξάνδρου( Διαδρομή Ολυμπιάδα Νέπωση ) περνώντας από αυτό το σημείο με της οπλές τους αφαίρεσαν το χώμα και έγινε αυτό το τεράστιο θαλάμι ( Καζάνι Βιραγκας ) μετρώντας λιπών τα άλογα έπεσε από την ακακία και δεν πρόλαβε να τα μετρήσει. Αυτό είναι ένα ντοκουμέντο σύμφωνα με της αναδρομές ότι το Παλαιοχώρι υπήρχε και επί Μέγα Αλεξάνδρου. Της έμμηνε όμως στο μυαλό και ακόμα και σήμερα προσπαθεί να μέτρηση Άλογα! Στην δεκαετία 50, ήρθε στο Παλαιοχώρι ο Καθάριος είχε κοπάδι γίδια. Δεν είχε άλογα είχε δυο μουλάρια και ένα κυπριώτικο γκριβου γάιδαρο που έμοιαζε με άλογο καθόταν στο διπλανό σπίτι της μικρής μπέρδεψε τα γίδια με τα άλογα και τώρα που μεγάλωσε ακόμα ψάχνει για Παλαιοχωρινά άλογα. Ο Καθάριος αργότερα μετακόμισε στο σπίτι του Απόστολου Καραθανάση στου Συσιλα την καρύδια. Είχε δυο κορίτσια η μεγάλη ήταν συνομήλικη μου Θωμαή. Τα κορίτσια παντρεύτηκαν στο Παλαιοχώρι. Εσύ ψάξε για άλογα προσεχώς οι καλύβες του χωριού

Από fb Μπογάς Γεώργιος

Read More